แล้วก็ ถ้าคุณทำบางสิ่งผิด คุณดึงดูดสิ่งผิด ดึงดูดผู้คนที่ผิด สถานการณ์ที่ผิด พวกผีที่ผิด (ค่ะ อาจารย์) นั่นทำไม บุญกุศลเป็นสิ่งสำคัญที่สุด คุณธรรมเป็นเกราะป้องกันของคุณ ในโลกนี้ (ค่ะ อาจารย์) แน่นอน พระเจ้าช่วยคุณ แต่คุณจะต้องช่วยตัวคุณเอง ด้วย
( ถ้าผู้คนสำนึกผิด พวกเขาตรงไปสวรรค์ อย่างนั้นเองหรือคะ? ) ในชั่วชีวิตนี้ ใช่ แต่ไม่ใช่ “อย่างนั้น” อย่างนั้น พระเจ้าของระดับที่สี่ ฉันได้ขอร้องท่าน ให้รับคนเหล่านี้เข้าไป เป็นพลเมืองของพระองค์ หรือทางผ่านระยะเวลาหนึ่งจนกระทั่ง ฉันชะล้างพวกเขาเพียงพอที่จะขึ้นไป เพราะคนพวกนี้ เขาไม่สามารถแค่ตรงขึ้นไป สู่ดินแดนTim Qo Tu (ทิมโคทู) ยังคงมีบางสิ่งตกค้างอยู่ เรื่องกรรมเลว เรื่องบาป และอัตตา แม้แต่ชั้นที่ห้าคุณก็ยัง มีอัตตา 1% ดังนั้น ฉันขอร้องให้พระเจ้า ระดับที่สี่รับพวกเขาเข้าไป และ พระเจ้าระดับที่สี่ แน่นอน พระองค์สามารถตรวจสอบว่า ใครสำนึกผิดจริง ใครไม่ได้สำนึกจริง (โอ้ ค่ะ) คุณไม่อาจที่จะแค่พูดว่า “โอ้ ฉันสำนึกผิด ฉันสำนึกผิด” และคุกเข่าที่นั่น แล้วขอ การให้อภัย และก็จะเสร็จ มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น มันจะต้องมาจากใจ สำนึกผิดจริง กลับใจใหม่จริง และผู้ดูแลของฉัน Ihôs Kư(อิฮอสคึ) ก็อดเสส ก็จะตรวจสอบพวกเขาด้วย คุณอาจจะสามารถหลอกฉัน แต่คุณไม่สามารถหลอกพระเจ้า ดังนั้น มันขึ้นกับว่า ถ้าพวกเขาสำนึกผิดจริง และ[มี]การกลับใจใหม่ และ ต้องการกลับไปจริง ๆ สู่ตัวตนดั้งเดิมของพวกเขา สู่ธรรมชาติตัวตนเอง ไปอยู่ใกล้พระเจ้า รู้จักพระเจ้ามากขึ้น พวกเขาก็จะสามารถ แต่ไม่ใช่แค่พูด โอเค พวกเขาสำนึกผิดหรือ มองเหมือนสำนึกผิด ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่ แม้แต่ลูกศิษย์ก็ไม่สามารถด้วย ถ้าลูกศิษย์สร้างความเดือดร้อน ให้กับใครหรือให้กับฉัน พวกเขารับการลงโทษ แรงยิ่งกว่า เพราะพวกเขารู้สิ่งที่ถูก แต่พวกเขาทำสิ่งที่ผิด โดยเฉพาะ ถ้าพวกเขาทำผิด ต่ออาจารย์ แต่ฉันยกโทษให้ และฉันพยายาม อย่างหนักมากที่จะช่วยพวกเขา (ขอบคุณค่ะ อาจารย์) แต่ บางครั้ง พวกเขาจะต้อง รับการลงโทษ เป็นเวลายาวนานหรือสั้น ขึ้นอยู่กับ สิ่งที่พวกเขามีอยู่ในใจของเขา (ค่ะ อาจารย์)
บางครั้ง ระดับของพวกเขา ต่ำมาก จากนรก ใกล้นรก หรืออะไร ดังนั้น มันใช้เวลา และพวกเขายังคงจะทำร้าย ฉัน อย่างตั้งใจ สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องยากมากที่จะช่วย มันเป็นการเสียสละยิ่งใหญ่จริง ๆ ที่จะช่วยคนพวกเหล่านี้ คุณจะต้องแลกเปลี่ยน และบางครั้งก็ไม่สามารถด้วย (ค่ะ อาจารย์) เพราะความยุติธรรม ของจักรวาล (ค่ะ อาจารย์) บางคน ทำสิ่งผิด แต่พวกเขา [มี] การสำนึกผิด และพวกเขาไม่ต้องการทำมัน พวกเขาแค่เบาปัญญามากเกินไป ลืมที่จะคิด หรือ ได้รับอิทธิพลมากเกินไปโดยผู้อื่น หรือผีร้าย หรืออะไร นั่นเป็นเรื่องง่ายที่จะช่วยพวกเขา หรือดีกว่าลูกศิษย์ที่ ทำสิ่งเลวร้ายต่ออาจารย์ นั่นทำไมพระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า ใครก็ตามที่ทำร้ายพระพุทธะ ไปนรกที่ไม่มีวันสิ้นสุด หมายถึงตลอดไป! ไม่มีใครสามารถช่วยเขาเหล่านั้น ไม่แม้แต่ตัวพระพุทธเจ้าเอง จำพระโมคคัลลานะได้ไหม? มารดาของเขาใส่ร้าย พระพุทธเจ้าและพระสงฆ์ แล้วเธอก็ไปลงนรกอเวจี แบบนั้น และพระพุทธเจ้า ไม่ต้องการช่วยเธอ หรือไม่สามารถช่วย และได้ขอให้ พระสงฆ์ทั้งหมดช่วย จำได้ไหม? (จำได้ค่ะ) ลูกศิษย์ของพระองค์ทั้งหมดไปช่วย ด้วยพิธีกรรม และของบูชามากมาย และ พระโมคคัลลานะได้สำนึกผิด และ ได้ช่วยเหลือ แล้วก็ขึ้น ๆ ลง ๆ นรกเพื่อไปเยี่ยมและให้ยืม พลังของเขา (ค่ะ อาจารย์)
โอเค ฉันได้ตอบ ทุกสิ่งไปแล้วใช่ไหม? ฉันหมายถึงคำถามของคุณถึงตอนนี้? (ค่ะ อาจารย์) ดี กับปีศาจก่อกวน เปลี่ยนผู้เป็นเหยื่อโควิด-19 บางคน ไปเป็นซอมบี้ หรือครึ่งซอมบี้ สำหรับผู้ป่วยที่เป็นอัลไซเมอร์ นั่นหมายความว่า ไม่มีทางรักษาพวกเขาใช่ไหม? จนถึงเวลานี้ ไม่มี มีโรคภัยอื่นใด ที่ไม่ใช่โรคภัยแท้จริงไหม อย่างผู้ป่วยอัลไซเมอร์ แต่เป็นการทำงานทางลบ ของปีศาจก่อกวน? โอ้ มีหลายอย่าง ฉันยังไม่ได้เข้าไปตรวจสอบ ถ้าฉันได้ตรวจสอบ ฉันจะบอกคุณครั้งหน้า ดีไหม? (โอเคค่ะ ขอบคุณอาจารย์) ฉันไม่มีเวลาเพียงพอที่จะ ตรวจสอบสิ่งที่ดีอยู่แล้ว และสิ่งทั้งหมดรอบ ๆ ที่นี่ ดังนั้น ฉันไม่ได้ขุดเข้าไปถึง สิ่งที่เป็นทางลบพวกนี้มากเกินไป รวมทั้ง เกี่ยวกับเรื่องกรรม ในเอาหลัก (เวียดนาม) เราพูดเหมือนว่า “แม้แต่ว่า ผีต้องการจับคุณ พวกเขาจะต้อง มองหน้าคุณก่อน” หมายความว่า ดูว่าคุณมี แสงรัศมีดี หรือไม่มี คุณมีบุญกุศลดีหรือไม่ พวกเขาจะไม่แค่เดาสุ่ม จัดการกับผู้คนอย่างนั้น ไม่ได้รับอนุญาต บางคนมองดูบริสุทธิ์ แต่พวกเขาไม่ได้บริสุทธิ์ทั้งหมด (ค่ะ อาจารย์) ไม่ใช่ภายใน และไม่ใช่แบบวิถีทางของกรรม พวกเขาได้ทำบางสิ่งผิด ในชาติก่อน เพื่อให้พวกเขาติดกับ กับปีศาจก่อกวน หรือ ถูกจับโดยเขาพวกนั้น แต่ไม่อย่างแน่นอน ไม่ใช่ความตั้งใจของพวกเขา ใครก็ตามที่ได้มาเกิดใหม่อีก ในชีวิตที่เป็นมนุษย์ พวกเขาต้องการจริง ๆ ที่จะชดใช้ ให้กับชาติก่อน (ค่ะ อาจารย์) พวกเขาสำนึกผิดจริง และต้องการที่จะทำสิ่งดี มันเป็นแค่ว่า เวลาเรา เข้ามาที่ร่างกายนี้ เราลืม สิ่งต่าง ๆ มากมาย (ค่ะ) เราไม่สามารถดำเนินต่อกับการทำ สิ่งที่เราต้องการทำ เราทำสิ่งผิดแทน (ค่ะ) แล้วก็สิ่งล่อใจ และปีศาจก่อกวน และสิ่งต่าง ๆทั้งหมดนี้ และความยากลำบากของการอยู่รอด (ค่ะ อาจารย์) ที่ทำให้เราทำสิ่งผิด แล้วก็ ถ้าคุณทำบางสิ่งผิด คุณดึงดูดสิ่งผิด ดึงดูดผู้คนที่ผิด สถานการณ์ที่ผิด พวกผีที่ผิด (ค่ะ อาจารย์) นั่นทำไม บุญกุศลเป็นสิ่งสำคัญที่สุด คุณธรรมเป็นเกราะป้องกันของคุณ ในโลกนี้ (ค่ะ อาจารย์) แน่นอน พระเจ้าช่วยคุณ แต่คุณจะต้องช่วยตัวคุณเอง ด้วย (ค่ะ) ถ้าคุณหิว และพระเจ้าวาง จานข้าวตรงหน้าคุณ คุณจะต้องรับประทาน(ค่ะ อาจารย์) ไม่ใช่ขอให้พระเจ้ารับประทานมัน เพื่อคุณด้วย (ค่ะ) ศาสตราจารย์ภาษาอังกฤษที่เก่งที่สุด บอกคุณวิธีที่จะเรียน พูดภาษาอังกฤษ แต่คุณจะต้อง ทำการบ้านของคุณ (ค่ะ อาจารย์)
จำได้ไหม ฉันเล่าเรื่องตลกให้คุณ เกี่ยวกับคนที่ซื้อ อุปกรณ์เพื่อให้ เขาสามารถพูดภาษาใด ๆ ในสามอาทิตย์ (ค่ะ) เขาคิดว่าเขาแค่ซื้อมัน แล้วเขาก็สามารถพูดได้ เขาไม่ได้แม้แต่แตะต้องมัน (ค่ะ) “ผมไม่รู้ ผมไม่เคยเปิดมัน!” แต่ชายสองคนนี้ เขาดีมาก โดยเฉพาะคนที่โง่-โง่ เสียงก็โง่-โง่ เขาแสดงให้สมจริงมาก ฉันชอบมันมาก มีพวกเขาสองคน ที่ดีจริง ๆ เข้าถึงบทบาทจริง ๆ (ค่ะ อาจารย์) พวกเขาน่ารัก ฉันได้เห็นบางคนมาก่อน เสียงของเขาเป็น ตัวแทนของเรื่องตลกจริง ๆ ตอนส่วนที่โง่-โง่ ชอบคนที่ ถือร่มกลับข้าง เพราะลมพัดมัน กลับข้าง และตอนที่เขาคืน ร่ม และพูดว่า “ตอนที่ลมแรงและฝนตก ร่มพลิกกลับข้าง แล้วผมก็ต้อง ถือมันกลับข้าง แล้วผมก็เปียกไปหมด” เสียงน่ารักมาก
เอาละ มีอะไรอีกไหม? ฉันได้ตอบคุณแล้วใช่ไหม? (ค่ะ) เกี่ยวกับโรคภัย เราไม่ขุดค้นเข้าไปที่มัน นั่นเป็นสิ่งดีที่สุด เหตุผลทำไมฉันรู้ เกี่ยวกับผู้ป่วยอัลไซเมอร์ ก็เพราะ โควิด-19 เพราะปีศาจก่อกวน ฉันกำลังจัดการ เวลานี้ (ค่ะ) หรือตอนนั้น ถึงตอนนี้ (ค่ะ อาจารย์) นั่นทำไมฉันรู้ว่านั่นเป็นสิ่งที่ พวกเขาทำกับผู้คนด้วย ไม่อย่างนั้น ฉันไม่มีเวลา ที่จะตรวจสอบผีทั้งหมด และ โรคภัยทั้งหมด และอะไร อะไร ที่จิตวิญญาณฉันจะทำด้วย ตัวตนที่สูงกว่าของฉัน ดูแลหลาย ๆ สิ่ง แต่ในร่างทางกายนี้ ฉันดูแล สิ่งของทางกายบางสิ่ง (ค่ะ อาจารย์) ขณะที่ตัวตนที่สูงกว่าของฉัน ทำสิ่งอื่น ตัวตนที่สูงกว่าของฉันไม่สามารถ ซักเสื้อผ้าให้ฉัน ดังนั้น ฉันซักเอง อาจารย์ไม่สามารถกวาด มดออกไปให้กับฉัน ดังนั้นฉันทำเอง อาจารย์ไม่สามารถ ถูพื้นบ้านให้ฉัน ดังนั้นฉันทำเอง ยิ่งใหญ่หรือไม่ อาจารย์สูงสุดหรือไม่ ฉันหมายถึงท่านไม่สามารถทำสิ่งนี้ แม้แต่พระเจ้าไม่สามารถถูบ้าน ให้ฉัน ดังนั้น ฉันทำเอง พระเจ้าทำสิ่งต่าง ๆ ของพระองค์แล้ว อย่าขอพระเจ้าเกี่ยวกับทุกสิ่ง สำหรับทุกสิ่ง เราจะต้องทำส่วนของเรา ในสถานการณ์อะไรก็ตาม ที่เราอยู่ และดาวเคราะห์ไหนก็ตามที่เราอยู่ (ค่ะ อาจารย์)
มีอะไรอีกไหม? ( อาจารย์คะ ถึงแม้ว่าเรารู้สึก ปลอดภัยมากเปรียบเทียบกับ คนที่เหลือในโลก )ใช่ ( คำเตือนของอาจารย์ ให้คงความระมัดระวัง ทำให้เห็นชัดถึง โรคระบาดนี้ร้ายแรงแค่ไหน แต่รัฐบาลเวลานี้ ผ่อนคลายความเข้มงวด และบางคนที่อยู่ข้างนอก ไม่ได้ปกป้องตัวเขาเอง อย่างที่พวกเขาควรจะทำ ) ฉันไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาอ่อนข้อให้กับแรงกดดัน (ค่ะ อาจารย์) และพวกเขาไม่สามารถได้แต่จ่ายเงิน ไปตลอดด้วย ผู้คน พวกที่อยู่ในบ้านของพวกเขา พวกเขารู้สึกอึดอัด พวกเขาออกไปข้างนอกบนถนน และทำการประท้วง ดังนั้น บางแห่ง รัฐบาล ยอมต่อแรงกดดันนั้น (ค่ะ อาจารย์) ในประเทศอังกฤษ พวกเขาไม่รับ คนป่วยโควิด[-19]เข้ารักษาอีกต่อไป เพราะโควต้า หรือเพราะโรงพยาบาลเต็ม บางประเทศไม่สามารถ ตั้งโควต้าได้สูงมาก นั่นเป็นที่พวกเขาไม่สามารถเปิด ถ้าสูงมากเกินไป พวกเขาไม่สามารถ ผ่อนคลายการล็อคดาวน์ ดังนั้น ใครอยู่ก็อยู่ ใครตายก็ตาย (ค่ะ อาจารย์) พระเจ้าได้บอกคุณไปแล้วว่า กี่ล้านคน แต่คุณอาจจะ จะไม่ได้รายงานนี้ เกี่ยวกับกี่ล้าน พวกเขามักจะไม่รายงาน ตัวเลขจริง อาจเป็นว่า พวกเขาไม่ต้องการทำ อาจเป็นว่าพวกเขาไม่รู้(ค่ะ อาจารย์) เพราะโควิดนี้ เปลี่ยนตัวมันเองเข้าสู่ การกลายพันธุ์ต่าง ๆกัน(ค่ะ อาจารย์) ก็คือ บางครั้ง โรคดังกล่าว ก็ไม่ได้ทำให้คน ไอหรือมีไข้สูง ฉันจะบอกคุณ มันร้ายแรง บางคนสูญเสีย แขนขาของพวกเขา เพราะโควิด-19 พวกเขาจะต้องตัดแขนขาเสียด้วย ลองคิดดู? (วาว) บางคนมีผิวหนังไหม้ ไปทั่วตัว เด็ก ๆ และสิ่งสารพัด ไม่มีอาการที่เป็นอย่างทั่วไป ดังนั้น ไม่ใช่ทุกรัฐบาลสามารถ รายงานตัวเลข การตายอย่างถูกต้อง (ค่ะ อาจารย์) แต่มันเป็นล้าน ๆ หลายล้าน และติดเชื้อเป็นพัน ๆ ล้าน แต่บางคนเป็นตัวพาหะเงียบ ๆ เพราะพวกเขาไม่ได้มี อาการใด ๆ ตัวพวกเขาเองไม่ได้รู้สึก ว่าพวกเขาติดเชื้อเสียด้วย ดังนั้น เราจะต้องเพียงแค่พึ่งพา ความระมัดระวังของเราเอง และมาตรฐานทางศีลธรรม และบุญกุศลที่เรามี (ค่ะ อาจารย์) การป้องกันดีกว่าการรักษา คุณจะต้องระมัดระวัง ไม่ว่าอะไร (ค่ะ อาจารย์) ฉันไม่ได้แค่บอกพวกคุณ ฉันบอกคนทั้งหมด ภายนอกนั้น พวกเขาควรจะระมัดระวัง อย่าฆ่าตัวพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจ อย่าได้มีจิตวิญญาณเป็น ชายกล้าหาญแบบนี้ในเวลาที่ผิด สถานการณ์ที่ผิด (ค่ะ อาจารย์)
บางคน พวกเขาขอเพื่อออกไปทำงาน ฉันเข้าใจสิ่งนั้น เพราะพวกเขาต้องการเงินที่จะ จ่ายค่าผ่อนบ้าน และอะไรพวกนั้น แต่ ยกตัวอย่าง ในอเมริกา รัฐบาล ให้เงินพวกเขา ฉันได้ยินมาใช่ไหม? (ค่ะ อาจารย์) และ รวมทั้งในบางประเทศ นายจ้างให้ เงินลูกจ้าง บางคนก็ยังให้เงินเต็มด้วย แต่ฉันไม่รู้ว่า นานเท่าไรที่เขาจะสามารถให้ แน่นอน สิ่งนั้น ก็ไม่ยุติธรรม กับนายจ้างด้วย (ค่ะ) และรัฐบาล ไม่ได้มีเงินตลอดไป ที่จะบริจาคให้พลเมืองพวกเขาเอง พวกเขาน่าจะมี ถ้าพวกเขาไม่มีสงคราม ถ้าพวกเขา ไม่ได้ใช้เงินเป็นล้านล้านเหรียญ ในสงครามและแก้ปัญหาภูมิอากาศ ถ้าเราทั้งหมดทานอาหารวีแกน เราก็จะไม่ต้อง รับภาระสิ่งนี้ทั้งหมด และเราจะมี เงินมากมายสำหรับทุกสิ่ง ไม่มีใครยากจน ถ้าเราแบ่งปันเงินทั้งหมด ที่เรามีในโลก ให้กับคนที่ลำบาก หรือเพื่อการบรรเทาสภาพภูมิอากาศ แทนที่จะรอคอยสิ่งต่าง ๆ ให้เกิดเหมือนอย่างนี้ และใช้ เงินเป็นพันล้าน หรือล้านล้านเหรียญ แค่ที่จะ... คุณไม่สามารถช่วยได้เสียด้วย ไม่สามารถหยุดมัน แค่ซ่อมแซมความเสียหาย (ค่ะ อาจารย์)
ขอเวลาเดี๋ยวหนึ่ง มีแมลงตัวหนึ่ง เขาพยายามที่จะคลานตรงหน้า ประตู ขอฉันดูหน่อย ไม่ใช่ มันโอเค ไม่มีข่าวสาร ที่จริง ในเอาหลัก (เวียดนาม) ได้ส่งผ่านต่อให้เราถึง ความรู้นี้ว่า ถ้าแมงมุมกระโดด ตรงหน้าคุณ หรือแสดงตัวออกมา ต่อหน้าคุณ มี ข่าวบางอย่าง (โอ้! วาว!) แต่ไม่มีใครรู้ มันเป็นข่าวอะไร คุณจะต้องฟัง คุณจะต้องเงียบ ไม่อย่างนั้น คุณไม่สามารถเห็น และคุณสามารถบอกได้ว่าแมงมุมที่ กำลังจะบอกคุณบางสิ่ง แตกต่างจากแมงมุม ที่ไม่ต้องการบอกอะไรคุณ (โอ้!) เขาจะหนีไป ทำเรื่องของเขาเอง แต่ถ้าเขาคงอยู่ ต่อหน้าคุณ เขาไม่ต้องการไป เขาไม่ได้กลัวคุณ เขาจ้องมาที่คุณเสียด้วย นั่น เขาต้องการถ่ายทอด บางสิ่งให้คุณ แต่สมองของคุณไม่ คาปิช (เข้าใจ) ใช่ นั่นคือปัญหา
และบางครั้ง พวกเขาเสี่ยงชีวิตตัวเขาเอง ฉันรู้สึกเสียใจมาก ครั้งหนึ่ง แค่สองสามวันก่อน แมงมุมตัวหนึ่งอยู่ตรงหน้าประตูเลย ตอนฉันเปิดประตู เขากระโดดลงไป เขาตกลงไป และฉันเห็น ขาของเขาหายไปสองขา ฉันคิดว่า “โอ้ คุณพระของฉัน! ฉันทำร้ายเธอหรือเปล่า? โอ้ คุณพระ! ทำไมเธอทำอย่างนี้? ทำไมเธออยู่ตรงนี้? เธอรู้ไหม ฉันเปิดประตู ฉันอาจทำให้เธอบาดเจ็บ” เขาพูดว่า “ไม่ใช่ ไม่ใช่ นานมาแล้ว” ใช่ และแมงมุมอีกตัวที่อยู่ข้าง ๆ ก็พูดด้วยว่า “โอ้ นานมาแล้ว” เพื่อนบ้านช่วยสนับสนุน น่ารักมาก น่ารักมาก แล้วเขาก็ไม่ไป แมงมุมพวกนี้ เวลาพวกเขา ต้องการบอกบางสิ่งแก่ฉัน พวกเขาก็แค่อยู่ที่ไหนก็ตาม- ไม่สนใจ ว่ามันอันตรายหรือไม่ พวกเขาทำเหมือนกัน กับทุกคนอื่น ๆ พวกเขาจะต้องอยู่ ในที่สังเกตเห็นได้ เพื่อว่าคุณสามารถเห็นพวกเขา แต่มันอันตรายต่อพวกเขา เพราะคนอาจจะ เหยียบพวกเขาหรือทำให้บาดเจ็บ หรือบี้พวกเขา แต่พวกเขาก็จะต้องทำ มันเป็นงานของเขา พวกเขาบอกฉัน ดังนั้น ฉันพูดว่า “อะไรทำให้เธอ ลดระดับไปอยู่ในชีวิต แมงมุมอย่างนี้? มันเป็นงานอันตรายด้วย ที่เป็นแมงมุม” เขาบอกว่า “เพราะว่าเรากินเนื้อ” แมงมุมสองสามตัว บอกฉันอย่างนั้น แล้วฉันก็พูดว่า “และตอนนี้ เธอก็ยังคงกินเนื้อ ใช่ไหม?” เขาพูดว่า “ไม่ ไม่ เราเชื่อฟังท่าน เราเข้าใจแล้วตอนนี้ เราเข้าใจชัดเจนมาก เวลานี้ เราไม่กินสิ่งมีชีวิต เราไม่ไล่ล่า (วาว) เราหาร่างที่ตายแล้ว ที่บางแห่ง หรือเรากินดอกไม้” ดังนั้น จากเวลานี้ ถ้าฉันเห็น แมงมุม ฉันพูดว่า “โอเค เธอกินดอกไม้ หรือเธอกินใบไม้ หรือเธอกินแค่ของที่ตายแล้ว แล้วฉันก็สามารถพาเธอกลับบ้าน (วาว!) จำไว้” ใช่ พวกเขาพูด “ใช่ ใช่ เราต้องการกลับบ้าน กับท่าน” (โอ้ อาจารย์)
คุณพระของฉัน! ฉันรู้สึกถึงความรักมากจากพวกเขา ฉันรักสิ่งมีชีวิตทั้งหมด แม้แต่งู ฉันรู้สึกถึงความรักมาก ฉันรู้สึกเหมือนว่าเธอกำลังเลื้อย แต่มองมาที่ฉันระหว่างทาง ขณะที่กำลังเลื้อยและกำลังมอง ฉันไม่รู้จะอธิบาย ความรู้สึกนี้อย่างไร เหมือนกับเรารู้จักกัน เหมือนกับว่าพวกเขาชอบฉัน พวกเขารักฉัน และเป็นแบบ ความรู้สึกที่เป็นมิตรมาก และน่ารักมาก เหมือนเด็ก หรือเหมือนคนรู้จัก ที่ดี ใจดีอย่างเป็นปกติมาก แต่น่ารักมาก เหมือนเด็กมาก ใช่ นั่นเป็นสิ่งที่ฉันรู้สึก ตอนฉันเห็นพวกเขา ยกเว้นพวกตัวที่ฉันไม่ได้เห็น พวกเขาถูกผลักดันโดย ปีศาจก่อกวนให้กัดฉัน แล้วนกก็ได้ให้การดูแล ฉันไม่ได้เห็นดี(De)อีกเลย ตั้งแต่วันนั้น และฉันคิดถึงเขา ฉันคิดถึงเขาจริง ๆ หลาย ๆ ครั้ง แม้กระทั่ง ก่อนที่ฉันจะต้อง จากไป เพื่อไปนิวแลนด์ ฉันคิดถึงเขามาก ๆ ฉันไม่ต้องการปล่อยเขาไว้ที่นี่ ฉันวางอาหารและน้ำไปทั่ว และบอกให้พี่ชายคนหนึ่งของคุณ เอาน้ำ วางไว้บางแห่ง ทุกหนแห่ง เพื่อให้เขาสามารถได้น้ำ และพลังของอาจารย์ เนรมิตบางสิ่งให้เขา ได้กิน เพื่อว่าเขาไม่จำเป็นต้อง กินแมลงที่มีชีวิต (วาว) ไม่อย่างนั้น เขาไม่สามารถกลับบ้าน เขามาเพื่ออาจารย์ อาจารย์จะต้องดูแลเขา แต่อย่ามาขอฉันให้ เนรมิตแมลงให้กับคุณ คุณมีอาหารทั้งหมดที่คุณต้องการ ดีกว่าฉัน เพราะฉันทานง่าย ๆ
